Ideologías domésticas

2007. 4’55”

https://www.hamacaonline.net/titles/ideologias-domesticas/

Sinopsis:

Ideologías domesticas alterna imágenes de una niña y una mujer que, escondidas debajo de una larga peluca, bailan al ritmo de distintas canciones.

Las melodías y letras son diversas y, en algunos casos, sus mensajes son contrarios: hay fragmentos que adoctrinan la mujer sobre la apariencia que esta debería adoptar (“tienes que teñirte el pelo y depilarte las cejas”) que contrastan con otros que celebran el sexo libre y la no depilación.

Otro contraste presente es el binomio niña-mujer, ya que a partir de alternarlos abre una reflexión sobre el nivel de asimilación que pueden tener estos mensajes inscritos en distintas producciones culturales (como, en este caso, la música), sobre todo durante la infancia. Su repetición y aparente invisibilidad ayudan a que sus mensajes calen, subrayando, finalmente, la necesidad de deconstrucción de estos discursos y arquetipos.

eusk

Ideologías domesticas” artelanak neskatila baten eta emakume baten irudiak txandakatzen ditu. Ileorde luze baten azpian ezkutaturik, askotariko abestien erritmora dantzatzen dute. Abestiek askotariko doinuak eta letrak dituzte eta, batzuetan, kontrako mezuak dituzte: zati batzuek emakumea doktrinatzen dute izan beharko lukeen itxurari buruz (“ilea tindatu behar duzu, eta bekainak depilatu”); kontrako aldean, beste batzuek sexu librea eta depilazio eza ospatzen dute.

Bertan dagoen beste kontraste bat neskatila-emakume binomioa da. Izan ere, biak txandakatuz, gogoeta bat irekitzen da idatzitako mezu horiek askotariko kultura sorkarietan (kasu honetan, adibidez, musikan) izan dezaketen asimilazio mailari buruz, batez ere haurtzaroan. Mezuak errepikatuz eta itxura batez ikusezinak izanik, erraztu egiten da horiek bereganatzea eta, azken batean, diskurtso eta arketipo horiek deseraikitzeko premia nabarmentzen da.